આધ્યાત્મિક સૂત્રો

ભગવાન દુઃખને જાણે, વેદે નહીં!

મનુષ્યનું ધ્યેય શું? હિન્દુસ્તાનના મનુષ્યો ખરેખર પરમાત્મા થઈ શકે છે. પોતાનું પરમાત્મપણું પ્રાપ્ત કરવું એ છેલ્લામાં છેલ્લું ધ્યેય છે!

અહંકાર ખલાસ થયો, એનું નામ જ પરમાત્મા! અહંકાર એ જ માયા છે.

ભગવાને કહ્યું, 'શું કરવાથી મોક્ષે જવાય?' સમકિત થાય તો જવાય અથવા 'જ્ઞાની પુરુષ'ની કૃપા થાય તો.

એક જ અકષાયી માણસનાં દર્શન કરવામાં આવે તો એમ ને એમ પાપ ધોવાઈ જાય! 'જ્ઞાની પુરુષ' સિવાય અકષાયી માણસ હોય નહીં.

સત્ય કોને કહેવાય? કોઈ જીવને વાણીથી દુઃખ ના થાય, વર્તનથી દુઃખ ના થાય અને મનથી પણ એને માટે ખરાબ વિચાર ના કરાય, એ મોટામાં મોટું સત્ય છે! મોટામાં મોટો સિદ્ધાંત છે! આ 'રિયલ' સત્ય નથી, આ છેલ્લામાં છેલ્લું 'વ્યવહાર સત્ય' છે!

બીબી-છોકરાં એ તો આપણા આશ્રયે આવેલાં છે. જે આપણા આશ્રયે આવેલું હોય, તેને દુઃખ કેમ કરીને દેવાય? સામાનો વાંક હોય તો પણ આશ્રિતને આપણાથી દુઃખ ના દેવાય.

'જ્ઞાની પુરુષ'નો એક અક્ષર જ જો સમજમાં આવ્યો તો કલ્યાણ જ થઈ જાય!

હારીને પછી જીતેલાને આશીર્વાદ આપે તે મોક્ષે જાય, 'કમ્પલીટ' થાય!

આપણે છૂટવું હોય તો આપણે હરીફાઈમાં ના રહીએ. હરીફાઈમાં હોઈએ ત્યાં સુધી સામો એના દોષ સંતાડે ને આપણે આપણા!

બુદ્ધિ એ આજની કમાણી છે, આજનો 'એક્સપિરિયન્સ' છે! જ્યારે અક્કલ એ કુદરતી બક્ષિસ છે!

વિપરીત બુદ્ધિ થવી એ તો આ કાળનો વિચિત્ર નિયમ જ થઈ પડ્યો છે ને! અને એમાં ચેતીને ચાલે છે તે જીત્યો.